Ο Τάκης Κοζόκος γεννήθηκε στην Αθήνα.
Τελείωσε αριστούχος την Σχολή Καλών Τεχνών της Τήνου με δάσκαλο τον γλύπτη Γ.Μανιατάκο και συνέχισε τις σπουδές του στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τους γλύπτες: Θ. Πανουργιά – Δ. Καλαμάρα – Β.Παπαϊωάνου.
Εργάστηκε ως γλύπτης-συντηρητής στα έργα στην Ακρόπολη των Αθηνών.
1990-1997 Έργο συντήρησης και αναστήλωσης των Προπυλαίων για την Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ).
1997-2000 Μόνιμος υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ με την ειδικότητα του Mουσειακού Γλύπτη (ΠΕ 10) στην Α Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων (Α ΕΠΚΑ) στο Εργαστήριο Συντήρησης και Αποκατάστασης των γλυπτών του Μουσείου της Ακροπόλεως των Αθηνών έως το 2000.
Είναι μέλος του ΕΕΤΕ και έχει τιμηθεί από τους συναδέλφους του ως μέλος των επιτροπών κρίσεως του.
Είναι μέλος του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος τον οποίον υπηρέτησε ως Πρόεδρος (του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος) κατά την περίοδο 1998-2000.
Από το 1988 ασχολείται με την Εικαστική εκπαίδευση και μαζί με άλλους συναδέλφους ιδρύουν τα Εργαστήρια Τέχνης του Δήμου Αγίας Παρασκευής τα οποία εντάσσονται από τα πρώτα (1996) στο Δίκτυο Πόλεων των Εικαστικών Εργαστηρίων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Διευθύνει ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής τα Εικαστικά Εργαστήρια του ΥΠ.ΠΟ -Δήμου Αγίας Παρασκευής από το 2002 έως 2011.
Στο πλαίσιο της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης των Εργαστηρίων του ΥΠ.ΠΟ -Δήμου Αγίας Παρασκευής, είχε την επιμέλεια της σχεδίαση και στελέχωσης των ετήσιων εκπαιδευτικών προγραμμάτων καθώς και την οργάνωση της λειτουργίας της σχολής.
Με άξονα τις Εικαστικές Τέχνες στα πεδία της ζωγραφικής,της γλυπτικής, το κόσμημα, το Video Art, συνδυάζει επίσης στα εκπαιδευτικά προγράμματά του, το θεατρικό παιχνίδι, την φωτογραφία, την κινηματογραφία και άλλα εκφραστικά μέσα προσπαθώντας να εδραιώσει με αυτό το χαρακτήρα μια ιδιαίτερη σχολή των Τεχνών.
Τα εργαστηριακά μαθήματα πλαισιώνονται από ειδικά θεωρητικά μαθήματα για την Ιστορία της Τέχνης, την Αισθητική – Πολιτιστική μελέτη του χαρακτήρα της Τέχνης, εκδρομές και επισκέψεις σε χώρους σχετικούς με την Τέχνη και γενικά ότι μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα «Γιατί κάνουμε Τέχνη?».
Στα εκπαιδευτικά ετήσια προγράμματα συμμετέχουν 21 επιστημόνες και εικαστικοί δάσκαλοι για 600 – 800 περίπου σπουδαστές ετησίως.
Στο πλαίσιο της διδασκαλίας, έχει διδάξει τα μαθήματα του Βασικού Σχεδίου, της Γλυπτικής, της Σύνθεσης , του Χρώματος και της επεξεργασίας της πέτρας και του μαρμάρου.
Στο πλαίσιο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων του Δήμου Αγίας Παρασκευής ως Καλλιτ. Διευθυντής έχει διοργανώσει πολιτιστικές εκδηλώσεις και παρουσιάσεις θεμάτων όπως: 2 Συμπόσια Γλυπτικής, Φεστιβάλ Τέχνης (Τime Based ART), Eπιστημονικές Hμερίδες για θέματα Πολιτισμού, Eκπαιδευτικές Εκδρομές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Πανελλήνιες και Διεθνής Εκθέσεις για την παρουσίαση της εργασίας των Εργαστηρίων Τέχνης.
Έχει παρουσιάσει το μάθημα Ιστορίας της Τέχνης στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Αγίας Παρασκευής ( 2009-2010).
Ανάλογη προσπάθεια γίνεται και στο Δήμο Παλλήνης όπου από το 2003 έως το 2005 ιδρύει και διευθύνει ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής το Εικαστικό Εργαστήριο του ΠΠΚΔΠ.
Στο πλαίσιο της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης των Εργαστηρίων έχει την επιμέλεια της σχεδίαση και στελέχωσης των ετήσιων εκπαιδευτικών προγραμμάτων καθώς και την οργάνωση της λειτουργίας της σχολής.
Στο πλαίσιο της διδασκαλίας, διδάσκει τα μαθήματα του Βασικού Σχεδίου, του Χρώματος, της Γλυπτικής και της Σύνθεσης.
Στο πλαίσιο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων του Δήμου Παλλήνης ως Καλλιτ. Διευθυντής έχρι διοργανώσει πολιτιστικές εκδηλώσεις σε συνεργασία με τον Δήμο Παλλήνης, τον Σύλλογος Καλλιτεχνών Αν.Αττικής και την Νομαρχίας Αν Αττικής.
Το 2011-13 γίνεται συνιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Πολιτιστικής Εταιρίας τα Εργαστήρια της Τέχνης και του Πολιτισμού ένα Καλλιτεχνικό Σχολείο με τμήματα εφαρμογών και θεωρίας τα οποία κάλυπταν όλους τους τομείς της εικαστικής εκπαίδευσης καθώς επίσης και το θέατρο, την αρχαιολογία, την Ιστορία της Τέχνης, την φωτογραφία, το κόσμημα. Απασχολούσαν 17 εικαστικούς και επιστήμονες στα προγράμματά τους με την συμμετοχή 300 περίπου σπουδαστών ετησίως.
Στο πλαίσιο της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης των Εργαστηρίων είχε την επιμέλεια της σχεδίαση και στελέχωσης των ετήσιων εκπαιδευτικών προγραμμάτων καθώς και την οργάνωση της λειτουργίας της σχολής.
Στο πλαίσιο της διδασκαλίας, έχει διδάξει τα μαθήματα του Βασικού Σχεδίου, της Γλυπτικής, της Σύνθεσης , του Χρώματος και της επεξεργασίας της πέτρας και του μαρμάρου.
Στο πλαίσιο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων ως Καλλιτ. Διευθυντής έχει διοργανώσει πολιτιστικές εκδηλώσεις και παρουσιάσεις θεμάτων όπως: επιστημονικές ημερίδες για θέματα Πολιτισμού, εκδρομές, εκθέσεις, ξεναγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους, αίθουσες Τέχνης και Μουσεία.
Τα Εργαστήρια της Τέχνης και του Πολιτισμού συνεργάσθηκαν και συνδιοργάνωσαν εκδηλώσεις με : FAIR PLANET, Institut Francais Grece, εκπαιδευτήρια ΜΩΡΑΙΤΗ.
Στο σύντομο διάστημα λειτουργίας τους ( 2011-2013), τα Εργαστήρια της Τέχνης και του Πολιτισμού, κατάφεραν να οργανώσουν έναν ιδιαίτερο πολιτιστικό πυρήνα και έδωσαν το βήμα τους σε προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Τα Εργαστήρια τίμησαν με την παρουσία τους γνωστές προσωπικότητες όπως: ο ζωγράφος Α.Φασιανός, η σκηνοθέτης και ηθοποιός Κίττυ Αρσένη, οι αρχιτέκτονες Δημήτρης και Σουζάνα Αντωνακάκη, ο γλύπτης Γ.Χουλιαράς, ο ποιητής Γ. Γώτης, η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, η γλύπτρια Α. Κοροβέση,η δασκάλα του χορού Θεανώ Μουράτογλου και άλλοι.
Όλα τα Μέλη της εταιρίας και ο Καλλιτ. Διευθυντής προσέφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά και αφιλοκερδώς για τους σκοπούς της Μη Κερδοσκοπικής Πολιτιστικής Εταιρίας.
Από το 2001 εως σήμερα είναι Αναπληρωτής Καθηγητής- μέλος ΔΕΠ – στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στην Πολυτεχνική Σχολή και στο τμήμα Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών όπου διδάσκει στο 3ο τμήμα τα μαθήματα: Εικαστικά Ι,ΙΙ,ΙΙΙ,IV,V,VI.
Τα μαθήματα στο ΤΑΜ-ΔΠΘ αποσκοπούν στην εννοιολογική και βιωματική προσέγγιση και εξοικείωσή των φοιτητών με την εικαστική γλώσσα και δημιουργική μεθοδολογία, στην κατανόηση της σύνδεσής τους με την διαδικασία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και στην ανάδειξή τους ως βασικών ερμηνευτικών, εκφραστικών και επικοινωνιακών εργαλείων αναγκαίων και αναντικατάστατων για την άρτια και πειστική αισθητική διατύπωση και παρουσίαση μιας αρχιτεκτονικής πρότασης ή άποψης.
Η διδακτική μέθοδος ενθαρρύνει τον πειραματισμό, την ελεύθερη έκφραση απόψεων από όλους και την κριτική αντίληψη και σκέψη με στόχο την ανάδειξη και ανάπτυξη προσωπικών δημιουργικών πρωτοβουλιών ευαισθησιών και δεξιοτήτων, μέσα σ’ ένα κλίμα συνεργασίας, διαλόγου και ανταλλαγής ιδεών.
πληρ. www.blogeikastika.gr
Στην εικαστική ομάδα του ΤΑΜ-ΔΠΘ δίδαξε και ο διακεκριμένος γλύπτης και Ακαδημαϊκός, Γιάννης Παρμακέλης ο οποίος και ίδρυσε το Τμήμα Καλλιτεχνών και Ανθρωπιστικών Σπουδών στο ΤΑΜ – ΔΠΘ.
Έχει πραγματοποιήσει 5 ατομικές Εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε πολλές Ομαδικές Εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό κυρίως με το ΕΕΤΕ και τον Σύλλογο Γλυπτών Ελλάδος.
Έχει οργανώσει και παρουσιάσει πολλά art workshops στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ειδικά για την επεξεργασία της πέτρας και του μαρμάρου, προγράμματα για την ιστορία και την φιλοσοφία της τέχνης καθώς και ειδικά προγράμματα για την ομογένεια και την σχέση της με την σύγχρονη Ελλάδα.
Έχει οργανώσει ο ίδιος αλλά και συμμετάσχει σε 12 Δημόσια και Διεθνή Συμπόσια Γλυπτικής για μεγάλα έργα σε πέτρα.
Τα έργα από τα Συμπόσια αυτά παραχωρήθηκαν στους Δήμους και σε άλλους Δημόσιους Φορείς για την δημιουργία Πάρκων Γλυπτικής σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Έχει εκδώσει σε συνεργασία με το Υπ. Παιδείας έναν Εκπαιδευτικό Φάκελο για παιδιά:
«…με τα Πρόσωπα της Τέχνης» (2006) (ISBN 960-88995-0-8)
Έχει εκδώσει το εικαστικό παραμύθι: «ο Πολιτισμός» (2009) ( ISBN 978-960-6884-15-3).
Έργα του βρίσκονται σε Δημόσιους χώρους:
Δήμος Αγίας Παρασκευής – πλατεία Αγίου Ιωάννη
Δήμος Πατρέων- πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου
Πανεπιστήμιο Πατρών – χώρος του Πανεπιστημίου
Δήμος Ιωαννίνων – παραλίμνιος χώρος Πάρκο Γλυπτικής
Κοινότητα Διονύσου – Πάρκο Γλυπτικής
νήσος Θάσος – Πάρκο Γλυπτικής
Δήμος Παλλήνης – πλατεία Αγίου Τρύφωνα
Δήμος Αγίας Παρασκευής – Πολιτιστικό Πάρκο Σταύρος Κώτσης
νήσος Κεφαλονιά – Αργοστόλι νεκροταφείο
Δήμος Αγίας Παρασκευής – Πολιτιστικό Πάρκο Σταύρος Κώτσης (ανάγλυφο Σ.Κώτση)
Δήμος Πειραιά – Πολυχώρος «Απόλλων»
Δήμος Ναυπλιέων – είσοδος πόλης Ναυπλίου.
Μουσείο Μαρμαροτεχνίας – Πύργος Τήνου
Αθήνα-INSTITUT FRANÇAIS DE GRÈCE
Σίδνεϊ- Δημαρχείο Kogarah – NSW – Australia
Georges River Council – Carss Bush Park Playground -NSW Australia
Georges River Council – Kogarah Town Square – Μνημείο ANZAC – NSW Australia
http://www.glyptothiki.gr/%CE%BA%CE%BF%CE%B6%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-kozokos-takis.aspx
και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
νέα & πληρ.:
https://www.facebook.com/groups/873410543408510
facebook/Takis Kozokos
ο ίδιος για την εργασία του στην γλυπτική λεει:
Κατά παράξενο τρόπο, αν και η εργασία του γλύπτη είναι η μορφοπλασία, εκείνο που εμένα ενδιαφέρει δεν είναι κατά βάση η μορφή αυτή καθ’ αυτή αλλά το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας προς την αποκάλυψη της μορφής.
Το θέμα και η συνειδητοποίηση της οργάνωσης της σύνθεσης όλου του έργου μου γίνεται αργά, ωριμάζουν όλα σιγά – σιγά και καθώς εξελίσσονται αυτό-διαμορφώνονται και παίρνουν μορφή και νόημα.
Το επίπεδο δυσκολίας ή απόλαυσης εξαρτάται από την ανάγκη για εμβάθυνση του θέματος καθώς και η συναισθηματική και διαισθητική εμπλοκή μαζί του.
Στο χώρο της μουσική αυτό θα το λέγαμε “αυτοσχεδιασμός”.
Δηλαδή μια πραγματικά ελεύθερη προσωπική εκφραστική διαδικασία, σε ένα διάλογο με τον εαυτό μου, με τα υλικά,το θέμα και το κοινό.
Αυτό που μένει είναι η περιπέτεια, η γνώση και η προσπάθεια για μια πιο ολοκληρωμένη συνειδητοποίηση της βαθύτερης ψυχής του ανθρώπου.
Χρησιμοποιώ στης εργασία μου πληροφοριακό υλικό από το βυθό αυτής της ψυχής όπως υπάρχει αποτυπωμένο στα πρώτα και παντοτινά ερωτήματα όλων των ανθρώπων γύρω από το φαινόμενο της ζωής.
Τέτοια αποτυπώματα πολύ καθαρά υπάρχουν στις μυθολογίες των λαών, καθώς και στις θρησκείες αλλά και στους έρωτες των ανθρώπων.
Το κάθε ένα «έργο» μπορεί να είναι μια ολόκληρη Έκθεση με σχέδια. γλυπτά, κείμενα , διαμορφώσεις χώρων, παραμυθίες και νέες μυθοπλασίες που σκοπό έχουν την μεταφορά του θεατή σε έναν άλλο πιο ελεύθερο και συμβολικό χώρο.
Εκεί που το παιχνίδι ξαναβρίσκει την πραγματική του σημασία και τα ίδια τα νοήματα απελευθερώνονται πιο ελεύθερα σε νέα ανανεωμένη ανάγνωση.
Το έργο μου γενικά δεν έχει να κάνει με τα καθημερινά, και μοιάζει αποστασιοποιημένο, μοιάζει σαν να κοιτά ανάποδα το χρόνο.
Προσπαθώ οι μορφές μου να κοιτούν τον θεατή μέσα από το τζάμι της βιτρίνας σαν να παρατηρούν και αυτές αλλά και σαν να μας μιλούν προσδοκώντας μια νέα σχέση μαζί τους.
Προτιμώ το μάρμαρο για την απλότητα αλλά και την ιδιαίτερη δεξιότητα και υπομονή που απαιτεί καθώς δεν σου επιτρέπει γρήγορες λύσεις και σου επιβάλλει τον δικό του ρυθμό.
Μου προξενεί θαυμασμό η ιδέα ότι όλη η ιστορία αυτού του τόπου, του τόπου μας, είναι χαραγμένη στις πέτρες και μάρμαρα.
Η σχέση του υλικού αυτού με το φώς είναι μοναδική μοιάζει πολύ με τη μαυρόασπρη ζωγραφική καθώς οι ποιότητες των γκρίζων τόνων αγγίζουν το άπειρο των επιλογών για τον καλλιτέχνη.
Θαυμάζω την αρχαϊκή- προκλασική γλυπτική περίοδο και θεωρώ αξεπέραστο έργο όλων των εποχών το αέτωμα με τον Απόλλωνα στην Ολυμπία ένα έργο που δεν το απολαμβάνεις μόνο με τα μάτια αλλά με όλες σου τις αισθήσεις. Ο Ήχος και η Μουσική σύνθεσή που παράγεται από αυτό το έργο είναι ένα βουητό που δεν το ξεχνάς εύκολα.
Είμαι ευτυχής που με μέσον την Τέχνη χαράζω την ζωή μου και την καθημερινότητά μου μαζί με πολλούς σπουδαστές και φοιτητές αλλά και ανθρώπους και επιστήμονες που μας συνδέουν κοινά ενδιαφέροντα για το φαινόμενο της Τέχνης.
Γιαυτό θυμάμαι πάντα και ευγνωμονώ τους δασκάλους μου τους άμεσους που βρήκα στις σχολές που σπούδασα αλλά και αυτούς που δεν γνώρισα αλλά θαύμασα από τα έργα τους.
Τάκης Κοζόκος γλύπτης
νέα & πληρ. facebook/Takis Kozokos
…σημειώσεις του Τάκη Κοζόκου
από το βιβλίο: η επιστήμη της Μυθολογίας των C.G.JUNG / C.KERENYI
Υπάρχουν στιγμές που οι σπουδαιότερες “σκέψεις” εκφράζονται μόνο με την μουσική, καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την μυθολογία.
Η επινόηση ενός μύθου αποτελεί την βάση της πρωτόγονης διανόησης
Άρα και της διανόησης γενικότερα.
Ο πρωτόγονος δεν επινοεί μύθους, αλλά τους βιώνει.
Οι μύθοι αυτοί είναι αυθεντικές αποκαλύψεις της προσυνειδητής ψυχής
και έχουν ζωτικό νόημα.
Δεν αναπαριστάνουν απλά, αλλά είναι η ψυχική ζωή της πρωτόγονης φυλής που, όταν χάσει τη μυθολογική κληρονομιά της, αμέσως καταρρέει και παρακμάζει σαν τον άνθρωπο που έχασε την ψυχή του.
Η μυθολογία προσφέρει μια βάση, θεμελιώνει.
Δεν απαντάει στην ερώτηση “γιατί” αλλά “από πού”
Η μυθολογία μιας φυλής είναι η ζωντανή της θρησκεία, η απώλεια της οποίας αποτελεί ηθική καταστροφή.
Δεν είναι ανεδαφικό να πούμε πως η μυθολογία μιλάει για τις πηγές, ή τουλάχιστον για εκείνα που υπήρξαν στην αρχή.
Τι όμως είναι οι αρχές που μέσα τους μπορεί κανείς να ανακαλύψει πραγματικά τον εαυτό του; Σε ποιες από αυτές μπορεί να καταδυθεί;
Οι αρχές είναι τόσες πολλές όσες και τα στοιχεία που συνθέτουν τον κόσμο ενός ανθρώπου-καθώς και τον ίδιο τον άνθρωπο.
Η μυθολογία, όπως και το κομμένο κεφάλι του Ορφέα, συνεχίζει να τραγουδάει ακόμη και πέρα από το θάνατο.
νέα & πληρ. facebook/Takis Kozokos
Ερωτήσεις, απαντήσεις …..μια συνέντευξη το 2013
Ποιές είναι οι πηγές έμπνευσης του έργου σας;
Η Αρχαϊκή και Κλασσική περίοδος της Ελληνικής Γλυπτικής Τέχνης, η Αιγυπτιακή Τέχνη και η Γλυπτική Τέχνη της Νοτίου Αμερικής ( Ίνκας – Αζτέκοι ),ο Α. Ροντέν, το Σουρεαλιστικό Μανιφέστο του Α. Μπρετόν, το κίνημα του BAUHAUS, ο Γιαννούλης Χαλεπάς και ο Πικάσο, η Κοσμογονία του Ησίοδου και η Πλατωνική Σκέψη, η σύγχρονή πυρηνική φυσική, η Ελληνική Μυθολογία και το θέατρο σκιών.
Δημιουργείτε λαμβάνοντας υπόψη τί θα αρέσει στο κοινό ή προτιμάτε τον πειραματισμό ακόμη και αν έρχεται σε αντίθεση με τις προτιμήσεις του;
Προσπαθώ ο λόγος της Τέχνης μου να είναι κατανοητός και να μπορεί να διαβαστεί από τον θεατή με τέτοιο τρόπο ώστε από παθητικός δέκτης να μπορεί να γίνει δρών και σκεπτόμενο Υποκείμενο.
Δεν έχω μορφικά πρότυπα στην εργασία μου και ενίοτε για χάρη της ελευθερίας των εκφραστικών μέσων χρησιμοποιώ την Μυθοπλασία.
Ποιες είναι οι πιο χαρακτηριστικές κρίσεις για το έργο σας που μπορεί να προέρχονται από το κοινό, δημοσιογράφους ή ιστορικούς της τέχνης;
Οι χαρακτηριστικές κρίσεις για το έργο μου που θυμάμαι είναι από συναδέλφους όπως πχ του γλύπτη Διονύση Γερολυμάτου:
«Δουλεύει το μάρμαρο με ευλάβεια ασκητή σμιλεύοντας μεθοδικά την δική του «Λέξη». Η αγωνία του να δει τι συμβαίνει πίσω από τα ορατά, να αρπάξει την φευγαλέα στιγμή του παντοτινού, να γεφυρώσει τις αντιθέσεις, να ισορροπεί σαν σχοινοβάτης στις αντιφάσεις του είναι και του μη είναι.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργεί το κατάλληλο πεδίο, όπου η Μορφή και το Περιεχόμενο συνευρίσκονται και γεννούν…»
Πώς αντιλαμβάνεστε ένα γλυπτό;
Ως ένα νέο ταξίδι στην κατανόηση των μορφών
Πάντα σχεδιάζετε πριν την εκτέλεση του έργου σας;
Σχεδόν ποτέ δεν προσχεδιάζω τα έργα μου. Η σύνθεση προσπαθώ να είναι πάντα ανοιχτή σε διάφορες ερμηνείες έως το τέλος της διαδικασίας. Εξάλλου η σχεδίαση σε τρισδιάστατη μορφή προϋποθέτει κατασκευή σε συγκεκριμένη κλίμακα οπότε είναι πιο ευχάριστο για μένα να εργάζομαι απευθείας στο υλικό που με ενδιαφέρει δηλ τις πέτρες και τα μάρμαρα.
Πώς γίνατε καλλιτέχνης;
Έκανα μουσικές σπουδές από μικρός και ήμουν σίγουρος ότι θα ακολουθήσω αυτό το δρόμο. Ζωγράφιζα πάντα αλλά δεν ήξερα ότι αυτό μπορεί να είναι δουλειά. Σε ένα ταξίδι στο νησί της Τήνου ανακάλυψα την Σχολή Μαρμάρου του ΥΠΠΟ και την γλυπτική. Αυτό ήταν. Η εκφραστικές δυνατότητες αυτής της Τέχνης με ενθουσίασαν και μετά από πολλά χρόνια σπουδών και εργασίας ακόμα εξακολουθούν να με ενθουσιάζουν.
Αν είχατε να διαλέξετε, θα ξαναγινόσασταν καλλιτέχνης;
Στη δική μου περίπτωση νομίζω ότι είναι μονόδρομος
Ποια είναι η άποψή σας για τα σύγχρονα κινήματα της τέχνης;
Δεν υπάρχουν για μένα κινήματα σύγχρονα ή παλαιά.
Τα κινήματα τα φτιάχνουν αυτοί που προσπαθούν να βάλουν σε τάξη τα «άτακτα».
Υπάρχει μόνο ο άνθρωπος, ο έρωτας και ο θάνατος αυτά είναι τα ίδια σε όλες τις εποχές από τα σπήλαια έως τις μέρες μας.
Τα υλικά και τα μέσα αλλάζουν με τις εποχές και μαζί με αυτά και τα εργαλεία του πνεύματος που είναι απαραίτητα στην ενασχόληση με τις Τέχνες.
Επηρεάζει η σημερινή οικονομική κρίση το έργο σας και με ποιο τρόπο: α) στην επιλογή των θεμάτων; β) στην πώληση των έργων;
Δεν επηρεάζει η σημερινή οικονομική κρίση το έργο μου πάντα εργάζομαι σε μία σύνθεση με τέτοιο τρόπο ώστε δεν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα και εξαναγκασμοί. Δεν δουλεύω παραγγελίες έργων. Ένα μεγάλο μέρος του έργου μου είναι αφιερωμένο στην Εικαστική Εκπαίδευση παλαιότερα με το ΥΠΠΟ και τα τελευταία χρόνια με το ΔΠΘ.
Θεωρείτε ότι η κρίση είναι μόνον οικονομικού χαρακτήρα ή και άλλου είδους;
Η οικονομική κρίση, κατά την άποψη μου, είναι μια εικόνα τις μετάβασης από το «εγώ» στο «εμείς». Η αν θέλετε η εικόνα της πάλης μεταξύ του «εγώ» και του «εμείς».
Μια διαδικασία αλλαγών η οποία για την χώρα μας ειδικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Μια αλλαγή που για κάποιους βέβαια δεν είναι βολική.
Ότι γίνεται πάντως, κατά την άποψη μου πάντα, αυτό γίνεται σε πλανητικό επίπεδο.
Είσθε ικανοποιημένος με την αναγνώριση του έργου σας στην Ελλάδα;
Είμαι πολύ ικανοποιημένος που μπορώ να συμμετέχω.
Η αναγνώριση του έργου μου δεν με έχει απασχολήσει ποτέ.
Όπως και να έχει η αναγνώριση της εργασίας όλων μας αναφέρεται σε χρόνο ιστορικό.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη στην κοινωνία και η συμμετοχή του στο σύγχρονο πολιτισμό;
Ο Καλλιτέχνης μπορεί να είναι για την κοινωνία κάτι ως ένας «ενδιάμεσος κρίκος» μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας. Πατάει για λίγο με τα πόδια του στην πραγματικότητα αλλά μπορεί να μεταφέρει και λίγο από το Φάος – Φώς της φαντασίας μας.
Ποιό είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό που πρέπει να διακρίνει το σημερινό καλλιτέχνη;
Η ειλικρίνεια να μπορείς να λες «εγώ, έως εδώ μπόρεσα να πάω».
Ποια ικανοποίηση – απόλαυση λαμβάνετε από τη διδασκαλία, την οποία δεν σας προσφέρει η γλυπτική;
Με την Εικαστική εκπαίδευση και την διδασκαλία της Τέχνης ασχολούμαι 30 χρόνια περίπου τα μισά από τα οποία ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΥΠ.ΠΟ αλλά και σε άλλους φορείς οργανώνοντας ομάδες Καλλιτεχνών και Επιστημόνων που προσπαθούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «τι είναι Τέχνη?» και γιατί ο άνθρωπος σε όλη την ιστορία του έχει ως βασική ανάγκη του την έκφραση με διάφορους τρόπους και μέσα.
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σας έχουν δώσει ως προς τη γλυπτική, και ποιο πρόσωπο σας την έδωσε;
Οι μορφές υπάρχουν ήδη μέσα στην πέτρα. Ο γλύπτης καλείται να τις αποκαλύψει και να τις φανερώσει.
(Πλατωνική ιδέα)
Με ποιο υλικό προτιμάτε να δημιουργείτε γλυπτά; Για ποιο λόγο;
Είμαι σχεδόν αποκλειστικά γλύπτης μαρμάρου γιατί το μάρμαρο είναι ένα υλικό συνδιαλλαγής μαζί του. Δεν μπορείς να πάς πιο γρήγορα μαζί του και έτσι το ακολουθείς. Προτιμώ το λευκό μάρμαρο της Πεντέλης γιατί είναι το λευκότερο και το μαλακότερο υλικό για τον σχεδιασμό γκρίζων τόνων. αλλά και ως προς την διαύγεια του φωτός.
Ποια ήταν τα ερεθίσματα που σας έστρεψαν στο παραμύθι;
Η μυθοπλασία είναι ένα εύρημα που μου χαρίζει την απαραίτητη πολυμορφία που χρειάζομαι στην εργασία μου αλλά και μου προσφέρει μια γενικότερη ελεύθερη σύνθεση η οποία κινείται και σε άλλα εκφραστικά μέσα όπως η ζωγραφική, η λογοτεχνία και η ποίηση ενεργοποιώντας με αυτό τον τρόπο περισσότερο τον φαντασιακό παράγοντα και αποδεικνύοντας τις συνθετικές δυνατότητες της σύγχρονης πλαστικής – γλυπτικής”.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Μια έκθεση με πέτρινα μοναδικά κοσμήματα από χρωματιστά μάρμαρα και το νέο «παραμύθι» μου « Χίμαιρα» μέσα στο 2014.
( η συνέντευξη έγινε στο ΔΠΘ το 2013 στο πλαίσιο του μαθήματος “το πορτραίτο ενός καλλιτέχνη”)
For more updates, please ‘LIKE’ Takis Kozokos Facebook and ‘Follow’ my Instagram.
πρός έκδοση